Oudesluis ontstond als sluisbuurt, kort na de vierde, definitieve bedijking van het Zijper waddengebied in 1597. Het lag toen nog aan de Waddenzee. De Anna Paulownapolder aan de noordkant kwam er pas in 1845. Via de Groote Sluys hier moest het water van de polder op de zee geloosd worden. Vanuit een waterberging (de Kolck) wilde men met molens water ‘uitslaan’ naar zee. De berging bleek overbodig: het water uit de Kolck liep bij eb makkelijk weg via een duiker. In de drooggemaakte kolk is nu een vakantiehuisjespark (Zijper Eilant). Sinds 2014 is er een waterberging ten zuiden van het dorp. In 1742 was Oudesluis het grootste dorp in de Zijpe. Na de aanleg van het Noordhollandsch Kanaal in 1824 werd de Groote Sloot echter niet meer als doorgangsvaart naar Alkmaar of Den Helder gebruikt. Het werd stiller in Oudesluis.

• De rode route loopt door de waterberging via klaphekjes en overstapjes naar het zuiden, evenwijdig aan de spoorbaan en met zicht op de vogelrijke waterpartijen. Terug via de stille westzijde van de Groote Sloot.

• De blauwe route loopt over de graskade rond ’t Zijper Eilant: een eiland-ommetje dus.

• De oranje route loopt samen op met de rode, om bij het Bosmanmolentje linksaf te slaan, terug naar het dorp.